Alt, sum tú hevur gjørt meg til..

Í morgun var eg úti á grøvini og hampaði um.

Eg tók smásteinar úr moldini, reiv hana, umplantaði leykir, bant avblomstraðar páskaliljur niður, drap sniglar, traðkaði fløgini, sum eg sjálv havi fraktað úr Grønulíð og lagt á grøvina, fastari - og stríddist leingi við ta seigu og aggressivu skøruna, sum veksur allastaðni uttanum, har Benjamin liggur.

Og meðan eg lá har á knæ og baksaðist - við mold undir neglunum - hugsaði eg hetta:

Tú gjørdi meg til mammu.
Tú gjørdi, at mær ikki tørvaði serliga nógvan svøvn.
Tú gjørdi, at eg sá alt tað, sum veruliga er vigtigt í lívinum.
Tú gjørdi, at eg fekk árræði.
Tú gjørdi meg til almennan viðmerkjara.
Tú gjørdi meg til talskvinnu fyri tína støðu.
Tú gjørdi meg til fyrilestrahaldara.
Tú gjørdi meg tilvitaða.
Tú gjørdi meg til sjúkrasystir.
Tú gjørdi meg til lærara.
Tú gjørdi meg til eyðmjúkan næming.
Tú gjørdi meg til fysioterapeut.
Tú gjørdi meg til samskiftisekspert.
Tú gjørdi, at eg fekk disiplin.
Tú gjørdi, at eg fekk ein vilja av stáli.
Tú gjørdi meg til eina leyvumammu.
Tú gjørdi, at eg sá virði í tí lítla.
Tú gjørdi, at eg sá møguleikar heldur enn forðingar.
Tú gjørdi, at eg lærdi at broyta vanahugsan og finna loysnir.
Tú gjørdi, at eg síggi virði.
Tú gjørdi, at eg nú hyggi inn um fasaduna.
Tú gjørdi, at eg ikki dømi onnur.
Tú gjørdi meg í góðum lag.
Tú gjørdi meg sterka.
Tú gjørdi meg sárbæra.

Tú gjørdi meg takksama.

Men eg hevði gott nokk ongantíð trúð, Benjamin, at tú fórt at gera meg til gartnara.. :)