Streymastova næstan liðug - 3 mánaðir ov seint..

Fyrradagin vóru tað 3 mánaðir, síðani tú fórt, Benjamin.

Vit vóru í tínum summarhúsum. Vit svóvu har fyri fyrstu ferð, júst tríggjar mánaðir eftir at tú doyði. Nú eru tey endiliga, endiliga um at vera liðug - og tú hevði elskað tey!

Tað er blivið mín terapi at fáa tey so góð og so lekkur, sum gjørligt.

Tíni summarhús. Gjørd til tín.

Og hvørjaferð eg fari inn á wc'ið, og hvørjaferð eg gangi eftir rampuni og stóru terassuni - hvørjaferð eg síggi bobblubaðið og tína song í tínum kamari við tí breiðu koyristólagóðu hurðini, hugsi eg um teg.

Tey eru blivin til mítt Benjamin-projekt, tí sjálvt um tú aldrin náddi at gista í tínum summarhúsum, so hava vit verið har so ofta og hugt, forvitnast og peilað av fyri at vita, hvussu langt tey vóru komin.

Tú gleddi teg mest av øllum, haldi eg. Nú eru tey um at vera liðug. Tríggjar mánaðir ov seint..

Men sjálvt um tú ikki ert við okkum har - so ert tú har kortini, tí har er alt gjørt til tín. Tú ert hugsaður inn í hvørt rúm, hvørja hurð og allanvegin uttanum.

Og tað er deiligt at vita. At vit livdu við fullari ferð; at vit løgdu ætlanir og gjørdu íløgur, sum skuldu koma tær til góðar í nógv, nógv ár framyvir..

Tí merki eg teg har. Og eg havi sett fleiri av tínum tingum inn har suðuri. Tína lampu. Títt seingjarteppi. Kul, myrkagrá seingjarklæði.

Tú hevði elskað tað!

Tað skulu vit eisini gera.

Og vit fara at minnast teg, tosa um teg og síggja teg fyri okkum, hvørjaferð vit eru har.

Vit farin ein túr at peila av, hvussu gongur við summarhúsinum..